Comparative Education

بسم الله الرحمن الرحیم

من، کار و زندگی در شهرستان اهر^۱ را برای همیشه، رها^۱ کردم؛ مدتی را نیز، در رشت^۲ بودم که سرانجام، با توپ و تشرِ^۲ صاحبخانه، آنجا را هم، ترک کردم و سرانجام، در تهران ساکن شدم و بعد از آن هم، ناگزیر، به تبریز برگشتم و ماندگار شدم.

شیخ^۳ ما، همراه با خیش^۳ و با دو رأس گاو فربه، در روستایی دور^۴ و در طول رودِ^۴ خروشان و در جایی پر از غاز^۵ و زاغِ^۵ البته رام^۶ و باهوش و دور از چشم مار^۶، در راه^۷ صعب‌العبوری و در زیر نگاه سگ‌های هار^۷ منطقه، با دوست دیرینه و بسیار شوخ^۸ خویش، کار می‎‌کرد و روزگاری خوش^۸، سپری می‌کرد؛ اما با این‌همه، کباب^۹ مخصوص هم، می‌خورد همراه با دوستان صمیمی‌اش: بابک^۹، امین^۱۰ و نیما^۱۰.

موشِ^۱۱ نحس و شوم^۱۱، در روز^۱۲ روشن و با زور^۱۲، از درز^۱۳ دیواری زرد^۱۳ و خیلی هم زود^۱۴ و بدون کم‌ترین توجهی به دوز^۱۴ و کلک و ممانعت خرس^۱۵ سرخ^۱۵ کوهستان، بیرون آمد و لپ^۱۶ فیل را به‌شوخی و در روی پل^۱۶، محکم گرفت و کشید. به‌دلیل گرانی کالاهای اساسی، فیل^۱۷، مجبور بود حتی بعد از پایان وقت کاری، به‌صورت خیلی جدی، به بافتن لیف^۱۷ حمام و عرضه آن برای حیوانات جنگل، روی بیاورد.

شیر^۱۸ با ریش^۱۸ و یال درازش، درحالی که شیر سرد^۱۹ هم، سرمی‌کشید، درس^۱۹ هم، می‌خواند؛ او، زر^۲۰ را خیلی دوست داشت اما در کنارش، به گل رز^۲۰ هم، اهمیت می‌داد. او، همه را، ریز^۲۱ می‌دید و اگر می‌توانست، حتی حیوانات ضعیف را نیز، در زیر^۲۱ پاهایش، به این‌طرف و آن‌طرف هل^۲۲ می‌داد و خرد و له^۲۲ می‌کرد.

شیر، پر^۲۳ بود از ناکامی‌های فراوان و متنوعی که روزبه‌روز و با گذشت زمان، او را خشن‌تر از قبل، کرده بود؛ او، برای فرار از این وضعیت پیش‌آمده، گاهی موسیقی رپ^۲۳ و راک^۲۴ هم، گوش می‌داد؛ او، در این اواخر، حتی کار^۲۴ شکار را هم، به‌کلی رها کرده بود. شیر، از بس سخنان عبث و غیرمنطقی گفته و یاوه‌ها سروده بود، فکّ^۲۵ صورتش، کج شده و نزدیک بود حتی به کف^۲۵ خاک^۲۶ روی زمین هم، بیفتد! در کاخ^۲۶ سطنتی‌اش در جنگل دور.

متخصص تغذیه، توصیه و تأکید کرده بود: اگر چاق^۲۷ هستید، به‌جای خوردن ناهار و شام، خوردن یک قاچ^۲۷ هندوانه در روز، برای شما کافی است. مرد شهری، بدون چتر، در زیر باران، خیس^۲۸ شد؛ او از بس، سردش شده و ترسیده بود، موهای بدنش، سیخ^۲۸ شده بود. جُک^۲۹ جدید مرد لوده، در افکار کج^۲۹ آن نوجوانی که دائم به‌دنبال زیرخاکی و گنج^۳۰ بود، خیلی خوش آمد و جنگ^۳۰ و اختلاف فکری بین او و پدرش را تمدید و تشدید کرد.

اگر شما هم مثل من، چربی بد خون دارید، حتماً میوه‌های ترش^۳۱ میل کنید و به شِرت^۳۱ و سروصداهای اضافی شاخه‌های درختان هم، هیچ توجهی نکنید.

مردی که قد^۳۲ نسبتاً بلندی داشت، در اثر غم و غصه زیادی، دق^۳۲ کرد و مرد. فرش^۳۳ قرمز، همیشه و الزاماً هم، فقط در زیر پای آن انسان‌هایی که مقام و حرمت و شرف^۳۳ دارند، پهن نمی‌شود. خر^۳۴ که بیمار شد و رخ^۳۴ زرد کرد و به تب^۳۵ شدید افتاد، هذیان گفت و بت^۳۵ را پرستش کرد! و در نهایت هم، به‌دلیل بیماری جدیدش که ریشه در شرب دائم خمر داشت، بدنش به‌شدت، داغ و گرم^۳۶ شد و سرانجام، مرگ^۳۶ زودرس، به سراغش آمد.

مرد بداخلاق و نازیبا، با اینکه در وزارت ورزش و جوانان، نفوذ و اختیار تام^۳۷ داشت، اما در بازی شطرنج، همیشه مات^۳۷ می‌شد؛ با این‌حال، به‌دلیل اعتماد به نفس کاذب بالایی که داشت، خود را و حتی اعمال خود را، در آینه مات هم، زیبا می‌دید! او، از بس وسواس بود و به همه شک^۳۸ می‌کرد، عادت داشت تا کارها را، زیادی کش^۳۸ دهد.

وقتی از معدن مس^۳۹، سم^۳۹ مهلکی برمی‌خاست، کسی از مسؤولان، هیچ توجهی نمی‌کرد. وقتی وزارت^۴۰، به مرد طمّاع واگذار شد، ترازو^۴۰ و معیارهای ارتقاء و انتصاب مدیران و معاونان، به‌کلی عوض شده و تغییر یافتند.

خود من، وقتی در قشم^۴۱ بودم، مشق^۴۱ تفنگ می‌کردم؛ دیزی^۴۲ را می‌خوردم؛ آب خنک را سرمی‌کشیدم و به یزید^۴۲، لعنت می‌فرستادم. آن قدیم‌ها، در محله ما، فقط یک نفر ماما^۴۳ بود برای رسیدگی به کل امور مربوط به دوران حاملگی و زایمان همه بانوان گرامی محله؛ همچنین، برای اهالی چندین محله نزدیک به هم نیز، یک امام^۴۳ جماعت میان‌سالی، حضور داشت.

با هماهنگی‌های قبلی اداری، از ورود^۴۴ کارمند دورو^۴۴ و مداهنه‌گر به محل کار، ممانعت جدی به عمل آمد. مرد نیک‌اندیش، با همراهی پسرش، سینا^۴۵ که انیس^۴۵ همیشگی پدر بود، همه دردها را درمان^۴۶ می‌کرد و در مقابل نامرد^۴۶، کمر خم نمی‌کرد و خم به ابرو نمی‌آورد.

آدمی، اگر بخواهد و اراده کند، در سایه تهذیب نفس، می‌تواند حتی به مرتبه بالاتر از ملک^۴۷ نیز، صعود بکند. زن ماهر و زیرک محله ما، وقتی کلم^۴۷ را پاک^۴۸ کرد و با آن، غذای محلی دلمه کلم درست کرد، مورد توجه داوران مسابقه آشپزی قرار گرفت و کاپ^۴۸ طلا را، از آنِ خود ساخت.

در روز آخِر فصل بهار، شخصی آشنا^۴۹، از من درخواست کرد تا برای فرزندش، با موضوع بهار، انشا^۴۹ بنویسم و من، چنین نوشتم: «بهار امسال هم، تمام شد». پارسال، در شهر شمشک^۵۰، خیلی دنبال کشمش^۵۰ ارزان‌قیمت گشتم؛ اما هیچ نیافتم.

تاریخ^۵۱ صدساله اخیر ایران را که مطالعه می‌کردم، به این نتیجه رسیدم که همیشه و در همه دوره‌ها، موضوع خیرات^۵۱، به شکل‌های مختلفی، از سوی برخی انسان‌های خیّر، جاری و برقرار بوده است. مردی ‌دانا گفت: وقتی ماه را هلال^۵۲ بینی، لاله^۵۲ خواهد رویید! از من^۵۳ ، در مورد همکاری مالی آن آشنای ناآشنا! نظر خواستند که صراحتاً، گفتم: او، نم^۵۳ پس نمی‌دهد.

وقتی در شب چهارده، برای دیدن قمر^۵۴ در حالت کامل، به کوه مرتفعی صعود کردم، دیگر در من، رمق^۵۴ نمانده بود. رزمنده نوجوان، وقتی برای خنثی کردن مین^۵۵، عازم منطقه می‌شد، حتی نیم^۵۵ از صد هم، احتمال نمی‌داد اینکه مشکلی برایش پیش بیاید. همان گربه‌ای که قبل از خوردن غذا، عادت داشت تا غذایش را لیس^۵۶ بزند، گرفتار سیل^۵۶ مهیبی شد و جانش را از دست داد.

یک‌زمانی بود در کنار انواع پوشش‌های زنانه، دامن^۵۷ هم، نماد^۵۷ و نشانه یک زن بود؛ اما اکنون، بیشتر زنان و دختران، به‌جای دامن، شلوار می‌پوشند و حتی برخی از لباس‌های زنانه و مردانه، قابل تشخیص از هم نبوده و در بیشتر مواقع نیز، کاملاً یکسان و مشترک بین دو جنس، می‌باشند.

زنی که به ناخن‌هایش، لاک^۵۸ سفید زده بود، دنبال میوه کال^۵۸ می‌گشت. زن دیوانه، به‌جای حنا، گِل رس^۵۹ بر سر^۵۹ می‌گذاشت! و می‌گفت: همان خاصیت حنا را دارد! یار^۶۰ که از در درآمد، رأی^۶۰ خود را، به صندوق انداخت.

مرد کشاورز، همراه با ذکر ورد^۶۱، محصولاتش را درو^۶۱ می‌کرد و از نتیجه کشت و کارش هم، خیلی راضی و شاداب بود. راهب^۶۲، از بهار^۶۲ سال قبل، عمل ترک لذت‌های مادی و دنیوی را، در برنامه جدی روزانه زندگی خود قرار داده و به ریاضت کامل نفس می‌پرداخت. مرد گردشگر، بعد از استراحت و بعد از اینکه از غار^۶۳ بیرون آمد، برای ادامه مسیر خود، مستقیم به‌طرف دشت و راغ^۶۳رفت. همکارم، وقتی گفت: دل کارمند، برای مدیرکل^۶۴ قبلی، لک^۶۴ زده! گفتم: بشنو و باور مکن.

گرگ‌ها، برای رسیدن به اهداف شوم خودشان، هم مه^۶۵ را ترجیح می‌دهند به هوای صاف و آفتابی و هم^۶۵ تاریکی شب را ترجیح می‌دهند به روشنایی روز آفتابی. مدیر بی‌کفایت مجموعه که خود، ریگ^۶۶ در کفش داشت، همیشه، به کارمندانش، گیر^۶۶می‌داد. شعر^۶۷ حماسی شاعر ارسبارانی که قرائت می‌شد، رعش^۶۷ بر اندام مخاطب می‌افتاد.

مرد تنهای قانع و شاکر، گاهی برای شام^۶۸، ماش^۶۸ خالی بار می‌گذاشت و همراه با نان و پیاز می‌خورد. مرد کر^۶۹، خواسته‌هایش را خیلی کوتاه و رک^۶۹، بر روی کاغذ می‌آورد. مرد ناکس^۷۰، سکّان^۷۰ کارخانه را بارها به دست گرفته و به‌بهانه و با توجیه تعدیل نیرو، برخی از کارگرانش را هم، اخراج کرده بود.

او مثل همیشه، در برنامه مسافرتی خود به توس^۷۱ نیز، سوت^۷۱ فلزی خود را، به همراه برده بود. سؤال غامض رهرو و سالک^۷۲، در کلاس^۷۲ درس استاد، ذهن همه را، درگیر و مشغول کرده بود. سگ^۷۳ بلاصاحب محله ما، به‌جای گوشت و با تصور و توهم گوشت، میوه خرمالوی افتاده بر زمین را خورده و طعم گس^۷۳ آن را کاملاً احساس کرده بود؛ سگ، دهانش، جمع شده و صدایش درآمده بود. یکی از ورّاث، فرصت^۷۴ را غنیمت دیده! و ویلای خواهرش را در شمال ایران، تصرف^۷۴ عدوانی کرده بود.

طبق روایات، حضرت لوط^۷۵ علیه‌السلام، حدود دو تا سه‌دهه، در میان قوم خود بود که آنها در طول^۷۵ مدت پیامبری ایشان، مرتکب گناه لواط شده بودند. در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد، استاد آمار دانشگاه، شرایط سخت تحصیلی مرا، درک^۷۶ کرد^۷۶؛ آنگاه، نیم! نمره‌ای هم، در آزمون درس آمار استنباطی پیشرفته، ارفاق کرد اما باز هم، نتیجه نداد.

آیا جملاتی که در نامه^۷۷ دخترک آورده شده بود، همان^۷۷ سخنان و خواسته‌های قلبی خود ایشان بود؟! من هیچ‌وقت، نسبت به مطالعه نکات ریز شرع^۷۸ اسلام، بی‌تفاوت نبوده‌ام. من، مراد از عرش^۷۸ و کرسى در قرآن را نیز، مطالعه کرده‌ام.

همان‌طوری که می‌دانید، به گریستن بر مرده و شعر گفتن دربارۀ مرگ کسی همراه با اظهار دلسوزی، رثا^۷۹ گفته می‌شود که می‌تواند حتی به‌صورت یک اثر^۷۹ عالی هنری نیز، عرضه و ارائه شود. روش^۸۰ زن روستایی در پنیر درست کردن نیز، همان‌طوری بود که درنهایت و مثل غذاهایش، شور^۸۰ درمی‌آمد. آدمی باید مالکِ^۸۱ کلام^۸۱ خویشتن بوده باشد و سخنی را که بر زبان جاری می‌سازد، بدان عمل کند.

آرزو^۸۲ بر جوانان و اخیراً، بر وزرا^۸۲ هم، عیب نیست! چند وقت پیش، به یکی از مدیران ارشد استانی، گفتم: از روی خود اسب که سهل است؛ از روی همین زین^۸۳ اسب روی زمین – که در یک‌گوشه‌ای از انبار افتاده –  نیز^۸۳، یک‌روزی به زمین خواهی خورد و آن‌روز، باید خیلی مواظب باشی تا سر و گردنت، نشکند.

مدپرستان، چنانچه دم گذاشتن برای آدمی نیز، یک روزی مد^۸۴ روز و عمومی شود، حتی آن را هم، انجام خواهند داد و به خودشان، یک دم^۸۴ دراز و زیبایی! وصل و آویزان خواهند کرد. در زمان امتحانات، حرف^۸۵ استاد در مورد نحوه طراحی آسان سؤالات تشریحی آزمون درس سخت، موجب شادی و فرح^۸۵ در من شده بود.

مرد خشمگین محله ما، می‌گفت سرانجام، با استفاده از سحر و طلسم^۸۶، بر زن پرتوقع خویش، آنهم به‌طور کامل، مسلط^۸۶ شده است! پرنده لک‌لک^۸۷، از آن‌زمان که در داخل شهر، لانه ساخته بود و رفتار برخی آدم‌ها را از نزدیک مشاهده کرده بود، مثل برخی از آن آدم‌‎ها و در کنار سایر اعمال و رفتارهای جدید با همنوعانش، کل‌کل^۸۷ را نیز، از آدم‌ها یاد گرفته بود.

مخ^۸۸ مرد نودساله، انگار تاب برداشته بود؛ او در خیابان، در جلوی هر ماشین آشنا و ناآشنایی، قد خم^۸۸ می‌کرد! و با همه راننده‌ها و سرنشین‌ها، احوال‌پرسی می‌کرد! اعتقاد جازم^۸۹ و راسخ داشت به اینکه در هر حال و در همه فصول، حفظ اعتدال مزاج^۸۹ را در نظر داشته باشد.

الطاف و مراحم^۹۰ مدام والده مرحوم، بر شخص این‌جانب و سایر محارم^۹۰ نسبی و سببی و رضاعی، شامل و جاری بود. به حول^۹۱ و قوه الهی، همه تقدیرها، در لوح^۹۱ محفوظ، ثبت شده و رقم خورده است. در طراحی ساختمان، برخی از معماران، بر این باورند که نما^۹۲، مهم‌ترین بخش ساختمان، به‌شمار می‌رود.

جمله: «آسوده بخوابید؛ شهر، در امن^۹۲ و امان است.» را در قسمتی از کارتون زیبای رابین‌هود خطاب به داروغه که در حال چرت زدن! بود، شنیدم که بعدش هم، می‌گفت: «ساعت، یکِ نصف شب است.» مرد جوان، برخلاف درآمد مالی پایین، در مسافرت به کیش^۹۳، کفش و لباس‌های شیک^۹۳ ، بر تن کرده بود.

امـیـر مــؤمـــنـان، حضرت امام علی علیه السلام، در مورد اهمیت زمان، مــی‌فــرمــایــنـد: اَلْفُـرْصَةُ، تَـمُـرُّ مَــرَّ السَّحَابِ؛ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ. فرصت‌ها، همچون ابر^۹۴ می‌گذرد؛ پس فرصت‌های نیک را بربایید.

عمل ربا^۹۴، در همه ادیان آسمانی، حرام اعلام شده است؛ ربا، چندین‌بار، در قرآن و در سوره‌های بقره، آل عمران، نساء و روم، به‌شدت مورد انتقاد و منع قرار گرفته و از آن، به‌عنوان جنگ با الله متعال، نام برده شده است.

اشخاص و گروهی، همچون: ابلیس، ستمگران، دروغگویان، بت‌پرستان، اذیت‌کنندگان پیامبر، فرعون و فرعونیان، تهمت‌زنندگان به زنان پاک‌دامن، کتمان‌کنندگان آیات الهی، مرتدان و منافقان، در قرآن، مورد لعن^۹۵ قرار گرفته‌اند.

هنوز هم، خیلی از مردم جهان، بر این خرافه و بر این باور غلط، پایبند هستند و نعل^۹۵ اسب را، از منزل و از مغازه و از مرکبشان، آویزان می‌سازند تا شانس و اقبال بلندی، به ‌سویشان روانه گردد! مردی که تازه به شهرستان آمده بود، آدم ملا^۹۶ و باسوادی بود و مشکلات و درد و الم^۹۶ اهالی منطقه را، می‌شنید و تا آنجایی که می‌توانست، با مشارکت و همراهی خود مردم، حل و برطرفشان می‌کرد. در دیوان شمس مولوی، در بیتی از یک غزل، می‌خوانیم: گر دود را کمتر کنی، از نور شعله برخوری / از نور تو، روشن شود هم این سرا^۹۷ هم آن سرا.

در سال‌های اخیر، درباره آلودگی رود ارس^۹۷ و تشدید سرطان‌های ناشی از آن، سخنرانی‌ها و مقالات زیادی، ارائه شده است. بدیهی است: شکست حتمی دشمن، آنگاه رقم^۹۸ خواهد خورد که نقشه دقیق حمله، در مقر^۹۸ فرماندهی، کشیده شده باشد.

عجیب نیست که نادان^۹۹، از آن‌طرف هم که خوانده می‌شود، همان نادان است؛ همان بشری که سخن‌ها و تحلیل‌هایش، سراسر کشک^۱۰۰ و همراه با حیله و کلک^۱۰۱ بوده و تحت^۱۰۲ هیچ شرایطی هم، نادانی واضح، عیان و محسوس خود را نپذیرفته و نمی‌پذیرد و چه‌بسا، خود را آگاه‌تر! داناتر! و آدم‌تر! از بقیه هم، تصور می‌کند! و این‌چنین، در جهل مرکب، وارد شده و تا پایان زندگی هم، در آن، می‌ماند، باز هم اشعار مولوی می‌خواند! و خود را داناترین تصور می‌کند!

داماد^۱۰۳ سرِخانه که به‌تنهایی، شمش^۱۰۴ طلا، قاچاق^۱۰۵ می‌کرد و از کسی هم، کمک^۱۰۶ نمی‌گرفت، آخرسر، کتک مفصلی از سوی اهالی و مردمان بومی آن روستا نصیبش می‌شود. کیک^۱۰۷ خانم همسایه، کپک^۱۰۸ که می‌زد، سس^۱۰۹ می‌زد! تا معلوم نکند.

گرگ^۱۱۰، تن به مرگ می‌دهد اما^۱۱۱ گردن به قلاده نمی‌دهد. مرد روستایی، کبک^۱۱۲ چاق و چله را داوطلبانه رها و برای ناهار، به توت^۱۱۳ و نان^۱۱۴، قناعت کرد. کار به جایی کشیده شده بود که معتاد سارق محله ما، دود^۱۱۵ هم، می‌دزدید! او، گاهی پیپ^۱۱۶ هم می‌کشید. دزد^۱۱۷ ماشین، خود را خیلی مهم^۱۱۸ و پاکتر! از همه، تصور کرده بود؛ او، روی تخت^۱۱۹، دراز می‌کشید و از عدل و داد^۱۲۰، سخن می‌گفت! کاربرد اولیه رادار^۱۲۱ و محل پیدایش و رشد آن، در صنایع نظامی و هوانوردی بوده ‌است.

آیا^۱۲۲ روزی خواهد رسید که همه^۱۲۳ مردم ایران، مطالعه کتاب را، جزو برنامه ثابت روزانه‌شان قرار دهند؟ درد^۱۲۴ تو، درد من و درد من، درواقع درد شماست؛ ما همه، همدردیم. در عروسی دختر همسایه محله ما، سکه‌های بدل و قلابی را به‌عنوان شاباش^۱۲۵، بر سر عروس و داماد ریختند. انسان‌ها، دو شُش دارند که در حفره سینه‌ای و در درون سینه، جای دارند. شش^۱۲۶ سمت چپ، به‌دلیل نزدیک بودن به قلب و وجود فضایی کمتر، از شُش سمت راستی، قدری کوچکتر است.

چند سال پیش، وقتی از یک دکتر داروساز پرسیدم: آقا^۱۲۷، به‌نظرتان، چه‌گونه می‌توان از شر ساس^۱۲۸ و کک^۱۲۹ خلاص شد؟ از پرسش من، ناراحت شد. می‌گویند: شوش^۱۳۰، قدیمی‌ترین شهر ایران است. لعل^۱۳۱ سامری، یک لعل پانصد قیراطی است که بزرگ‌ترین لعل شناخته‌شده در دنیا بوده و جزو بخشی از جواهرات ملی ایران، به‌شمار می‌رود. مرد نویسنده، در آثار خود، تحت^۱۳۲ تأثیر مطالعه کتاب‌های روان‌شناسی و مهارت‌های زندگی، قرار گرفته بود. دختر لال^۱۳۳ همسایه‌مان، خواندن و نوشتن را، به‌خوبی یاد گرفته بود و خواسته‌هایش را، تنها با نوشتن بیان می‌کرد.

در هنرستان هنرهای زیبای میرک تبریز، گاهی پیش می‌آمد که کلاس‌ها، خیلی شلوغ می‌شد و سر و صدا و همهمه^۱۳۴ هنرجویان، بالا می‌رفت؛ اما برای خود من، زیبا بود همه این صحنه‌ها و جریانات. در بیتی از یک شعری از مولوی، آمده است: مادام^۱۳۵ که در راه هوا و هوسی، / از کعبه وصل، هردمی باز پسی. موم^۱۳۶ عسل را معمولاً به رزین و روغن می‌افزایند که یکی از مناسب‌ترین مواد برای مصارف هنری می‌باشد.

در ایران، تشت^۱۳۷ آلومینیومی برای شست‌وشوی لباس، به کار می‌رفت. دختر تحصیلکرده دچارشده به اختلال مزمن وسواسی شدید، همه اتاق‌های منزل پدری را قرق^۱۳۸ کرده بود. مهم‌ترین صنایع دستی تفت^۱۳۹ یزد را، گیوه‌دوزی، قالی‌بافی و کاشی‌کاری، تشکیل می‌دهد.

در مطلعی از یکی از اشعار خاقانی در قصیده کنزالرکاز – که یکی از قصاید معروف ایشان می‌باشد، در ستایش پیامبر اکرم که در جوار مزار مقدس آن‌حضرت سروده‌اند، – می‌خوانیم: مقصد، اینجاست؛ ندای طلب، اینجا شنوند؛ / بختیان را ز جرس، صبح‌دم آوا^۱۴۰ شنوند. استاد موسیقی، کوک^۱۴۱ اصلی سه‌تار را قبل از اجرا، به‌عهده گرفته بود.

ملا احمد نراقی، در معراج السعادت، در باب چهارم، در متنی با عنوان: علاج عجب به جمال، آورده است: اگر یک‌روز، متوجه خود نگردی و خود را پاک نسازی و نشویی، چرک و تعفن، به تو احاطه می‌کند و شپشِ^۱۴۲ بدن و جامه، تو را فرو می‌گیرد و از هر چارپایی، کثیف‌تر می‌گردی؛ این، حال وسط تو است.

گرایشِ موسوم^۱۴۳ به معماری رومی، امروزه و در همه شهرهای ایران، مرسوم شده است. ترس از سوسک و موش و مورچه و امثال اینها که بیشتر هم، در خانم‌ها مشهود است، درواقع ترس‌های موهوم^۱۴۴ و بی‌دلیلی هستند که مبنای علمی و منطقی هم ندارند و برخی از آنها نیز، ریشه در دوران کودکی دارند که با روش‌های مختلف روان‌شناسی و روان‌درمانی، قابل درمان می‌باشند.

در یک جامعه بر پایه مردم‌سالاری، اصولاً آرا^۱۴۵ و عقاید مردم، باید مورد احترام قرار گیرد و آخرسخن، اینکه: در دیوان شمس ملای رومی، در مصرعی از یک غزل می‌خوانیم: کز دیو و دد^۱۴۶ ملولم و انسانم، آرزوست.

«اهر، رها»^۱ – «رشت، تشر»^۲ – «شیخ، خیش»^۳ – «دور، رود»^۴ – «غاز، زاغ»^۵ – «رام، مار»^۶ – «راه، هار»^۷ – «شوخ، خوش»^۸ – «کباب، بابک»^۹ – «امین، نیما»^۱۰ – «موش، شوم»^۱۱ – «روز، زور»^۱۲ – «درز، زرد»^۱۳ – «زود، دوز»^۱۴ – «خرس، سرخ»^۱۵ – «لپ، پل»^۱۶ – «فیل، لیف»^۱۷ – «شیر، ریش»^۱۸ – «سرد، درس»^۱۹ – «زر، رز»^۲۰ – «ریز، زیر»^۲۱ – «هل له»^۲۲ – «پر، رپ»^۲۳ – «راک، کار»^۲۴ – «فک، کف»^۲۵ – «خاک، کاخ»^۲۶ – «چاق، قاچ»^۲۷ – «خیس، سیخ»^۲۸ – «جک، کج»^۲۹ – «گنج، جنگ»^۳۰ – «ترش، شرت»^۳۱ – «قد، دق»^۳۲ – «فرش، شرف»^۳۳ – «خر، رخ»^۳۴ – «تب، بت»^۳۵ – «گرم، مرگ»^۳۶ – «تام، مات»^۳۷ – «شک، کش»^۳۸ – «مس، سم»^۳۹ – «وزارت، ترازو»^۴۰ – «قشم، مشق»^۴۱ – «دیزی، یزید»^۴۲ – «ماما، امام»^۴۳ – «ورود – دورو»^۴۴ – «سینا، انیس»^۴۵ – «درمان، نامرد»^۴۶ – «ملک، کلم»^۴۷ – «پاک، کاپ»^۴۸ – «آشنا، انشا»^۴۹ – «شمشک، کشمش»^۵۰ – «تاریخ، خیرات»^۵۱ – «هلال، لاله»^۵۲ – «من، نم»^۵۳ – «قمر، رمق»^۵۴ – «مین، نیم»^۵۵  – «لیس، سیل»^۵۶ – «دامن، نماد»^۵۷ – «لاک، کال»^۵۸ – «رس، سر»^۵۹ – «یار، رأی»^۶۰ – «ورد، درو»^۶۱ – «راهب، بهار»^۶۲ – «غار، راغ»^۶۳ – «کل، لک»^۶۴ – «مه، هم»^۶۵ – «ریگ، گیر»^۶۶ – «شعر، رعش»^۶۷ – «شام، ماش»^۶۸ – «کر، رک»^۶۹ – «ناکس، سکان»^۷۰ – «توس، سوت»^۷۱ – «سالک، کلاس»^۷۲ – «سگ، گس»^۷۳ – «فرصت، تصرف»^۷۴ – «لوط، طول»^۷۵ – «درک، کرد»^۷۶ – «نامه، همان»^۷۷ – «شرع، عرش»^۷۸ – «رثا، اثر»^۷۹ – «روش، شور»^۸۰ – «مالک، کلام»^۸۱ – «آرزو، وزرا»^۸۲ – «زین نیز»^۸۳ – «مد، دم»^۸۴ – «حرف، فرح»^۸۵ – «طلسم، مسلط»^۸۶ – «لک‌لک، کل‌کل»^۸۷ – «مخ، خم»^۸۸ – «جازم، مزاج»^۸۹ – «مراحم، محارم»^۹۰ – «حول، لوح»^۹۱ – «نما، امن»^۹۲ – «کیش، شیک»^۹۳ – «ابر، ربا»^۹۴ – «لعن، نعل»^۹۵ – «ملا، الم»^۹۶ – «سرا، ارس»^۹۷ – «رقم، مقر»^۹۸ – «نادان»^۹۹ – «کشک»^۱۰۰ – «کلک»^۱۰۱ – «تحت»^۱۰۲ – «داماد»^۱۰۳ – «شمش»^۱۰۴ – «قاچاق»^۱۰۵ – «کمک»^۱۰۶ – «کیک»^۱۰۷ – «کپک»^۱۰۸ – «سس»^۱۰۹ – «گرگ»^۱۱۰ – «امّا»^۱۱۱ – «کبک»^۱۱۲ – «توت»^۱۱۳ – «نان»^۱۱۴ – «دود»^۱۱۵ – «پیپ»^۱۱۶ – «دزد»^۱۱۷ – «مهم»^۱۱۸ – «همه»^۱۱۹ – «تخت»^۱۲۰ – «داد»^۱۲۱ – «رادار»^۱۲۲ – «آیا»^۱۲۳  – «درد»^۱۲۴ – «شاباش»^۱۲۵ – «شش»^۱۲۶ – «آقا»^۱۲۷ – «ساس»^۱۲۸ – «کک»^۱۲۹ – «شوش»^۱۳۰ – «لعل»^۱۳۱ – «تحت»^۱۳۲ – «لال»^۱۳۳ – «همهمه»^۱۳۴ – «مادام»^۱۳۵ – «موم»^۱۳۶ – «تشت»^۱۳۷ – «قرق»^۱۳۸ – «تفت»^۱۳۹ – «آوا»^۱۴۰ – «کوک»^۱۴۱ – «شپش»^۱۴۲ –  «موسوم»^۱۴۳ – «موهوم»^۱۴۴ – «آرا»^۱۴۵ – «دد»^۱۴۶_.